Balancerend op een oud leven
Pleeg ik psychische zefmoord
Ben ik een gedode engel
Die z'n vleugels verdiend
Krijgt volwassenheid gestalte
In de vorm van een nieuwe ik
Overwin ik oude gebreken
Groei ik mezelf voorbij
Ben ik dat geworden wat ik altijd vreesde
Maar nu met open armen verwelkom
Toegejuichd en uitgejoeld
Langs de kant van mijn zelfbewustzijn
Spring ik een gat in de hemel
Waar positieve energie mij bedwemeld
Bewonder ik dode mussen
Tot edele pauwen
Omringt door licht
Verblind ik mijn demonen
Hen de hand te schudden
Voordat ze mij niet meer regeren
Bereik ik de top van mijn zekerheid
Daar waar ik nog nooit heb gestaan
Zal ik deze hoogtevrees
Overwinnen
Don Gallo: | Zaterdag, december 03, 2005 16:06 |
sorry, 13x zelfs | |
Don Gallo: | Zaterdag, december 03, 2005 16:03 |
heb welgeteld 9x ik gezegd, hoezo met je zelf bezigzijn! |
|
Chispa: | Zaterdag, december 03, 2005 12:32 |
Je mag jezelf echt wel een schouderklopje geven :) Ik vind gewoon dat je geweldig schrijft en dat blijf ik zeggen! Liefs en een dikke kus voor jou |
|
Don Gallo: | Zaterdag, december 03, 2005 11:41 |
dan geef ik mezelf maar een schouderklopje. voor mij persoonlijk betekent dit gedicht heel veel. Goed gedaan jonge, dank je |
|
Auteur: Don Gallo | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 02 december 2005 | ||
Thema's: |