Nu ik de andere kant van de medaile heb bekeken.
Alles wat helderder zie.
Blijf ik in gedachten steken.
Leg de wereld over mijn knie.
Want wat hebben we nog veel te leren.
In geen lesboeken te vinden.
Begin ik spontaan te transpireren.
Over een leven wat ik ooit beminde.
Is het kortzichtigheid wat mij teleursteldt.
Mensen die de ware kust niet zien.
Zit je tussen goed en kwaad bekneld.
Is het leven een borduurwerk,
begonnen op een leeg stramien.
Geef me de ruimte om fouten te maken.
Iets dat je altijd zal blijven doen.
Zal ik een ander daar niet op afkraken.
Toon respect, met enig fatsoen