Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Blind gestaard...
Staren
door de ruit
als door een ondoorzichtig scherm
Door mijn eigen adem
is me het zicht ontnomen
Door de luiken
de sneeuw niet meer zien
niets meer zien
nooit meer
nooit weer
Winter
is wat ze me vertelden
alles wat ik weet
Ik zie niets
hoor niets
ruik niets
ik voel
enkel
de zachte vlokjes
smeltend
tot water geworden
vetrmengen ze zich
met mijn tranen
Reacties op dit gedicht
Call-of-horsey vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
Call-of-horsey
Gecontroleerd door:
~Marina~
Gepubliceerd op:
02 december 2005
Thema's:
[Verdriet]
[Winter]
[Verwarring]