een traan van twijfel
vertroebelt het uitzicht
op een zeker zelfbeeld
van een ik die liefheeft
onzekerheid overwint
het wankel vertrouwen
in het eigen kunnen,
en in een vriendschap die meer werd
het stil gefluister van gedachten
staart in de verte
sust het gemis
met een sombere stemming
woorden worden angst
willen weglopen
voor ze verkeerd overkomen
en je wegjagen
een traan van twijfel
vertroebelt het uitzicht
op het oneindige vertrouwen
in je geruststellende ogen
een traan van verdriet
wacht op de woorden
die zeggen dat het goedkomt
wacht op omhelzing
een knuffel
en een kus