dwalen
Laat me maar dwalen
De keren
dat ik verdwaal
zijn te tellen
niet op de vingers
van twee handen
kan je wel stellen
gedachtes zweven
oplossingen gezocht
ik pluk nu alleen
de gouden momenten
en wacht op echt geluk
soms weet ik waarheen
ik zweef en worstel
zelf het grootste gedeelte
vast in de hand
maar mijn intuïtie
maakt de dromen
nog wel eens van kant
de moeilijke weg
die toekomst heet
ik loop zachtjes hoor
niet altijd even makkelijk
maar ik kom er zo langzamerhand
zeker een keer door
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Zaterdag, december 03, 2005 16:34 |
| Zeker weten; liefsliefs, switi lobi | |
| Peter van der Linden: | Zaterdag, december 03, 2005 11:32 |
| Niet te veel piekeren meid. Neem het leven zoals het komt, je kunt de dingen toch niet veranderen. Knuf, Peter. |
|
| Niniki: | Zaterdag, december 03, 2005 11:05 |
| heerlijk hoopvol geschreven Remie. Knuffie Nini |
|
| Elze: | Zaterdag, december 03, 2005 09:32 |
| heerlijk gedicht laifs..elze |
|
| Rien de Heer: | Zaterdag, december 03, 2005 09:13 |
| Hoop voor de toekomst....mooi...heb je even gemist...of heb ik niet goed opgelet? Groetjes, Rien. |
|
| hiljaa: | Zaterdag, december 03, 2005 08:48 |
| mooi verwoord! met gedult zullen we er wel komen! knufliefs--hiljaa-- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: remie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 03 december 2005 | ||
| Thema's: | ||