De zwarte roos
Ik zou haar willen laten groeien op jouw graf
haar zaad diep in de verse grond geplant
in ’t schemerlicht van maan zal zij ontwaken
en koninklijk haar donkere pracht ontplooien
geheime schoonheid die zij ’t duister gaf
Haar wortelen zullen diep en vast zich graven
in ’t weke levensloze van verwezen vlees
door dorre huid en knokkenlichaam dringen
zich nestelen in een omhulsel van gisteren
aan rottingssappen van jouw lijf zich laven
Voor eeuwig zal die zwarte roos daar bloeien
mijn ziel voor altijd in haar bloedend hart gedragen
wacht zij tot jij ooit uit dit graf verschijnt
en jij met open mond bewondert rozenpracht
jouw handen weer mijn liefde strelend snoeien.
**********
sunset 03-12-2005
**********
Tershi: | Zondag, december 04, 2005 01:24 |
Zwarte roos. Witte zijn toch altijd mooier =) Fijn gedicht dat wel |
|
switi lobi: | Zaterdag, december 03, 2005 16:29 |
Erg stil hiervan geworden......liefsliefs, dikke kus....switi lobi | |
Mathilde: | Zaterdag, december 03, 2005 11:48 |
in sprakeloze bewondering gelezen... wat prachtig! knuf, mathilde |
|
hadassah: | Zaterdag, december 03, 2005 11:41 |
Bij zulke gedichten kan ik enkel zwijgen... | |
Elze: | Zaterdag, december 03, 2005 09:31 |
ik heb ook zo'n tatoo prachtig Sunset.. laifs,,elze |
|
Lia : | Zaterdag, december 03, 2005 09:21 |
ik heb een tatoo van een zwarte roos.. ssssssst nie doorvertellen he.. knuf, L!@ |
|
Annemieke van der Ven: | Zaterdag, december 03, 2005 08:57 |
Donker...mooi Liefs Annemieke |
|
hiljaa: | Zaterdag, december 03, 2005 08:46 |
zalige poeëzie! knufliefs--hiljaa-- |
|
remie: | Zaterdag, december 03, 2005 08:45 |
het is jammer sunset maar een echt zwarte bloem is er niet en zal ook niet komen, de zwarte tulp...donker paars van kleur ... een mooi gedicht.... liefs Remie | |
Auteur: sunset | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 03 december 2005 | ||
Thema's: |