Het doet mij pijn dat mensen anders
Het doet mij pijn dat mensen anders zijn
Niet van kleur of van ras maar door hun taal
In uitspraken al naar gelang hun brein
Doch daar ligt die grote wereldse kwaal
Nochtans vinden wij het allen zo fijn
Als het gaat over ons eigen verhaal
Doch wat dein is mijn en wat mijn is dein
Waarom dan altijd zo een groot kabaal
Ingesloten door het ego gordijn
Brengen wij het dan tot een groot schandaal
Maar is dit allemaal slecht enkel schijn
In het gevecht naar ons eigen astraal
Het is en het was hier op aarde fijn
Net als toen bij het laatste avondmaal
Maar in het paradijs trok men een lijn
En dat is de prijs die ik hier aanhaal
Niet van kleur of van ras maar door hun taal
In uitspraken al naar gelang hun brein
Doch daar ligt die grote wereldse kwaal
Nochtans vinden wij het allen zo fijn
Als het gaat over ons eigen verhaal
Doch wat dein is mijn en wat mijn is dein
Waarom dan altijd zo een groot kabaal
Ingesloten door het ego gordijn
Brengen wij het dan tot een groot schandaal
Maar is dit allemaal slecht enkel schijn
In het gevecht naar ons eigen astraal
Het is en het was hier op aarde fijn
Net als toen bij het laatste avondmaal
Maar in het paradijs trok men een lijn
En dat is de prijs die ik hier aanhaal
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Vermeersch Jean-Paul | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 03 december 2005 | ||
| Thema's: | ||