Jeugd
Harteloos en kil,
Zo herinner ik ons leven.
Waar in hemelsnaam,
was die ouderliefde gebleven?
Wij probeerden
er toch iets van te maken.
Maar dreigden,
dieper in een put te geraken.
Koud en kil,
geen woord.
Zo stil......
Maar wij kropen er weer uit.
Zo herinner ik ons leven.
Waar in hemelsnaam,
was die ouderliefde gebleven?
Wij probeerden
er toch iets van te maken.
Maar dreigden,
dieper in een put te geraken.
Koud en kil,
geen woord.
Zo stil......
Maar wij kropen er weer uit.
Reacties op dit gedicht
| Albrecht Paul: | Maandag, oktober 22, 2001 11:47 |
| Heel mooi, dat beeld van die koude put. Bemoedigend te lezen dat jullie eruit kropen. Hopelijk kun je nu afstand houden, je eigen warmte doen toenemen. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Glyvon | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 20 oktober 2001 | ||
| Thema's: | ||