°Licht aan het eind van de tunnel°
Gebroken glimlach,
verdriet zonder grenzen.
De kracht die er overblijft,
puttend uit m'n lichaam.
Tranen rollen van je wangen,
je ziel ligt overhoop.
Vechtend tegen de onzekerheid,
die je kwellen wil.
Huil maar m'n liefste...
het komt wel goed.
Misschien vandaag niet,
maar dan morgen wel.
Gebroken hart,
zoekend naar je vaste leven.
Steken van de innerlijke pijn,
vretend in je binnenste.
Tranen rollen van je wangen,
moe van het vechten.
Het bonzen van je hart,
dat sneller en sneller gaat.
Huil maar m'n liefste...
de dag komt dat het stopt.
verdriet zonder grenzen.
De kracht die er overblijft,
puttend uit m'n lichaam.
Tranen rollen van je wangen,
je ziel ligt overhoop.
Vechtend tegen de onzekerheid,
die je kwellen wil.
Huil maar m'n liefste...
het komt wel goed.
Misschien vandaag niet,
maar dan morgen wel.
Gebroken hart,
zoekend naar je vaste leven.
Steken van de innerlijke pijn,
vretend in je binnenste.
Tranen rollen van je wangen,
moe van het vechten.
Het bonzen van je hart,
dat sneller en sneller gaat.
Huil maar m'n liefste...
de dag komt dat het stopt.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Gigi89 | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 03 december 2005 | ||
| Thema's: | ||