Waarom zit ik hier nu toch te wenen
Is het misschien mijn grootvader?
De man met zijn altijd witte benen
er was iets in zijn hoofd
Iets wat ze laat hadden gezien
Iets wat niets goed had beloofd
Niets zou zijn als voordien
Een lege stoel
een zwart gat
Een slecht gevoel
het onderzoek zei dat
ik hoopte op ongelijk
wat ze zeiden over opa,
‘t leek in mij oren gezeik
wetenschappers
mensenoplappers
niets dan ontzag voor hen
maar technologie schiet te kort
voor die waar iets aan schort
ach mensen komen en gaan
‘t leven begint plots
maar is even plots
…gedaan…