Moeder
Mijn hart stond heel even stil,
ik hoorde plotseling een gil.
U lag daar op de grond in de tuin,
uw voet stond onnatuurlijk schuin.
Ik zag het bot uit uw voet steken,
belde snel een een twee en haalde
een deken. De tijd wilde niet verder
gaan, eindelijk kwam de ambulance
eraan.
Uw voet was op vier plaatsen gebroken,
en er wordt nog veel over gesproken.
Maar de pijn die ik in uw ogen zag,
zie ik nog voor ogen dag na dag.
De onmacht die ik toen bezat,
legde mij geheel schaakmat.
Ook al week ik tot de operatie niet van
uw zijde, er is niets erger dan je moeder
te zien lijden.