Depressief
Depressief
’S Ochtends als ik ontwaak,
ontbreekt de kracht om op gang te komen.
Een vreemd iets in mijn hoofd,
Lijkt mijn handelen dwars te bomen.
De hele dag voel ik me krachteloos,
Zonder fut of energie.
En al voel ik me zo eenzaam, ik moet,
Er niet aan denken dat ik mensen zie.
’S Avonds alleen op mijn kamer,
dikwijls stromen tranen over mijn wangen.
Ik ben bang voor de toekomst, wil dood,
Word door angst en verdriet bevangen.
’S Nachts kan ik niet slapen,
mijn hooft draait van gedachten.
Morgen wordt alles anders, beter,
Ik kan er haast niet op wachten.
Maar dan. . . . . . .
’S Ochtends als ik ontwaak,
Ontbreekt de kracht om op gang te komen.
Reacties op dit gedicht
| Cheeke: | Zondag, december 04, 2005 21:23 |
| Herkennend! Maar toch even proberen op de tanden bijten en je niet opsluiten. Ik vecht er ook tegen!!! Liefs, Cheeke |
|
| Jan Schaap: | Zondag, december 04, 2005 11:58 |
| kom op, kom op! schrijf het van je af, en ik hoop dat je snel (of anders minder snel dat maakt niet uit) weer een beetje uit je dip komt! groet, jan | |
Over dit gedicht
| Auteur: Darkrose | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 04 december 2005 | ||
| Thema's: | ||