Het onmogelijke
heb je nu echt niet door
dat je op dit moment
het onmogelijke van me vraagt
ik ben de lucht in gesmeten
vlieg wankelend op een
vergangelijk herfstblad
kun je echt niet begrijpen
dat wat jij aan mij vraagt
niet geschikt is voor dit moment
je hebt wel duizende dromen
maar kun je dan alleen
aan je eigen ideeën denken
ik zweef in deze herfst
op een broos blaadje voort
mijn hart is zwijgende
ik spreek voorlopig geen woord
want weet je dan echt niet
dat je het onmogelijke van me vraagt?
~ 4 december 2005 ~
Over dit gedicht
| Auteur: mienke | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 04 december 2005 | ||
| Thema's: | ||