We dichten steeds verder weg
We dichten steeds verder weg
We waren samen in weel’drige liefdes-balladen
Nu dichten we steeds verder weg
Kijk naar liefdespaden die we betraden
Maar waar ik nu mijn twijfels bij leg
Schilder jou verfend in traan-baden
Zing het vaarwel dat ik zeg
Maar word door m’n tranen verraden
En ga naar m’n enige terugweg
Toe lief, laat ons’ verzen herklinken
Verdriet niet over ons’ in stilte zijn
Kom en keer het tij van mijn pijn
Laat me nu niet in traavocht verdrinken
Ik wil weer vers en verzin met je zijn..
Toe lief, en rijm weer op mijn wijn
Reacties op dit gedicht
| Cheeke: | Maandag, december 05, 2005 15:35 |
| Sprakeloos mooi! Liefs, Cheeke |
|
| switi lobi: | Maandag, december 05, 2005 13:01 |
| Mooi zeg. Liefsliefs, switi lobi | |
| Dreamlover: | Maandag, december 05, 2005 08:00 |
| Prachtig beschreven! | |
| Lia : | Maandag, december 05, 2005 07:53 |
| mooi verlangend van je... knufke.. L!@ |
|
Over dit gedicht
| Auteur: kim_zegt** | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 05 december 2005 | ||
| Thema's: | ||