Ontladend leven
Ontladend leven
ik ontlaad het leven
even uit mijn lijf
om dood te liggen
als een lappenpop
adem lucht weg
al ik opgetild verblijf
met kop en kont
in de palmen
van jouw handen
straks
na een ontzielde pauze
verneem ik zachtjes
uit jouw mond
dat mijn voortbestaan
bij elke prille dag
in stof of geest
opnieuw begint
Over dit gedicht
| Auteur: Laurens Windig | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 05 december 2005 | ||
| Thema's: | ||