-Neem mij mee naar een godsverlaten eiland
in onwetendheid, zonder diepere betekenis-
Zandkorrels onder mijn voeten
vormen elke voetstap die jij-ik- maakt
roodgebrand zijn mijn ogen- zwartgeblakerd van haar ziel
in de nacht of in de zon, het maakt niet uit
in beide zuchten zou ik kunnen leven
En de groeve waar ik adem,
zonder tranen- in de stilte
is het hartgeklop een routine van eeuwig sterven
-in het leven
En het taboe is reeds doorbroken- of net niet
van zwarte zonneschijn en maansverhelderingen
Die de iris van mijn ogen het zwart doen aanvaarden
In de vijver van mijn dromen dansen zij
Dansten wij...