verwaarloste vriendschap
stil kijk ik in je ogen
en zie ik daar een traan
maar jij heb mij bedrogen!
dus laat me nou eens gaan
ik ken je nou al 13 jaar
en je was me beste vriendin
en nu vertel je verhalen
die je zelf maar verzin
omdat ik de kliniek in moest
heb je me achter gelaten
omdat ik anders ben
je heb helemaal verlaten
nu ben ik volgens jouw een hoer
je verzint vanalles over mij
en doet heel stoer
maakt dat je nou echt blij?
je kan het vergeten
klop niet bij me aan
ik zal het je nooit vergeven
laat me nu maar eens gaan
Reacties op dit gedicht
| Orphan Angel: | Zondag, december 11, 2005 14:21 |
| Een troost... iemand die zo reageert is je vriendschap en liefde niet waard. Je verdient zoveel meer. Liefs, Orphan Angel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: RedEye | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 05 december 2005 | ||
| Thema's: | ||