Oud gedichtje, vond ik nog in m’n computer. Maar het is nog steeds herfst, dus het kan nog.
Prachtige tinten kleuren het uitzicht
goudgeel, rood en kastanjebruin
de wereld bezaait met bladeren
er groeit mos in m’n achtertuin
Donkere wolken pakken samen
de hemel ziet grauw en zwart
de lucht om me heen voelt killer
iets wat de regen tart
Bomen zwiepen heen en weer
gure wind raast over het land
bladeren vliegen je om de oren
tezamen met het stuivende zand
De herfst is weer begonnen
een periode van mist en kou
toch weet ik diep van binnen
achter die wolken zit hemelsblauw
12-10-2005