Mijn vader
Mijn vader.
Mijn vader is een van hen.
Mijn vader kon niet van mij afblijven.
Gaf mij de schuld want niemand kon dat.
Kennelijk. Van mij afblijven.
Ik kwam bij jou, bij hem, bij haar.
Overal zaten ze aan mij.
Maar gelukkig niet in mij.
Ik wist niet wat ik moest doen,
Liet het allemaal gebeuren.
Kom er wel overheen,
Maar zullen die andere er niet onder lijden?
Uit schuldgevoel of angst.
Zal ik het ooit weten?
Of moet ik alles maar gewoon vergeten?
Mijn vader is een van hen.
Mijn vader kon niet van mij afblijven.
Gaf mij de schuld want niemand kon dat.
Kennelijk. Van mij afblijven.
Ik kwam bij jou, bij hem, bij haar.
Overal zaten ze aan mij.
Maar gelukkig niet in mij.
Ik wist niet wat ik moest doen,
Liet het allemaal gebeuren.
Kom er wel overheen,
Maar zullen die andere er niet onder lijden?
Uit schuldgevoel of angst.
Zal ik het ooit weten?
Of moet ik alles maar gewoon vergeten?
Reacties op dit gedicht
| Voorgekomen.: | Dinsdag, februari 20, 2007 10:56 |
| Probeer het te vergeten. ik begrijp je volkomen. xx |
|
| *Just Me*: | Zaterdag, april 22, 2006 15:16 |
| Alles gewoon maar vergeten gaat niet meid.. Het is enorm hard.. Je mag altijd meer contact met mij opnemen om er over te praten!! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: miss my | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 06 december 2005 | ||
| Thema's: | ||