Vrij
Sinds ik mijn beslissing heb genomen
Om zonder hen verder te gaan
Zie ik weer het bos door de bomen
Het heeft me zoveel goed gedaan
Ik voelde me zo opgesloten
Ondanks dat ik met hen een fijne tijd had toen
Kon ik gewoon niet aan hun verwachtingen voldoen
Ik had geen keus, ik moest jullie wel afstoten
Mij begrijpen deden ze niet
Ze vonden mij maar een rare meid
Ik begrijp steeds beter waarom ik hen verliet
Ze werden niet volwassen, ze bleven steken in de puberteit!
Ik kan weer rustig ademen, voel me weer vrij
Het heeft even geduurd maar het is eindelijk voorbij
Het pad ligt voor mijn neus, de wereld wijd open
Het enige wat ik nu nog moet doen, is intuïtief belopen
Om zonder hen verder te gaan
Zie ik weer het bos door de bomen
Het heeft me zoveel goed gedaan
Ik voelde me zo opgesloten
Ondanks dat ik met hen een fijne tijd had toen
Kon ik gewoon niet aan hun verwachtingen voldoen
Ik had geen keus, ik moest jullie wel afstoten
Mij begrijpen deden ze niet
Ze vonden mij maar een rare meid
Ik begrijp steeds beter waarom ik hen verliet
Ze werden niet volwassen, ze bleven steken in de puberteit!
Ik kan weer rustig ademen, voel me weer vrij
Het heeft even geduurd maar het is eindelijk voorbij
Het pad ligt voor mijn neus, de wereld wijd open
Het enige wat ik nu nog moet doen, is intuïtief belopen
Reacties op dit gedicht
| moongirl1982: | Woensdag, december 07, 2005 11:40 |
| mooi gedicht en fijn dat je die stap gemaakt hebt waardoor je nu beter voelt, groet moongirl1982 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: S@nne | 
|
|
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 06 december 2005 | ||
| Thema's: | ||