Als voor het eerst bereid weer alleen te zijn.
De pijnen aan telleurstelling en ongeloof overstegen
De wil gelijdend naar vaster doelen, niet meer vechtend
om hetgeen van voorheen verdween terug te krijgen.
Als voor het eerst bereid weer alleen te zijn
Het fijne van de dagen vergetend, hun koestering vergeten
Killer inlijvend hetgeen aan voelen niet verecht kon zijn
geen vrede alleen een bevrijder blijven.
Als voor het eerst bereid weer alleen te zijn
Met een hoofd dat alles kan, kunnen driften volgen
Voel mij aan een strijder te zijn, voor al welks geven
leeft in de gelijkenis van de ander en de één.
Als voorheen bereid alleen te blijven
Geen stappen, passen me als een mal die zorgen kan
dat stromen niet verdwijnen.
Als voor het eerst schrijven dagen deftigheden
Wenen drippels tranen over het raam
Gevoel mij erin mee te gaan, zij dromen de oceaan.
07'12'2005.
| theike: | Donderdag, december 08, 2005 00:17 |
| kreeg deze zin nog in mijn hoofd later vandaag: De druppels op de ramen echoën mijn cellen dat ze dromen van de oceaan. Die is nog net wat vollediger (invoelend heen en weer)...(maar hoe ik die dan hier in pas; kweenie. ik bewaar hem maar voor morgen een nieuwe, lijkt me. |
|
| MizzTeaQ: | Woensdag, december 07, 2005 14:34 |
| Laat maar gaan inderdaad... Je laatste zin vind ik prachtig! Liefs , |
|
| theike: | Woensdag, december 07, 2005 13:46 |
| voor jou dan...zwart nu...:) | |
| astrid krijbolder: | Woensdag, december 07, 2005 13:19 |
| heel mooi, jammer dat het niet zo goed te lezen is (kleur van de letters) liefs astrid | |
| vivika: | Woensdag, december 07, 2005 13:06 |
| droef maar daarom ook zo mooi liefs | |
| theike: | Woensdag, december 07, 2005 13:01 |
| ik zie dat er drippels staat ipv druppels. lees maar druppels aub... |
|