Het belooft…

Het belooft weer een geweldige dag te worden
Opgestaan met buikpijn
De maag die ronddraait van ellende
En mijn spullen die ik niet meer kan vinden

Het belooft weer een typische “ik”dag te worden
Het weer dat te slecht is om een hond door te sturen
Mijn haar dat steekt naar alle kanten
Mijn neus die snottert van verkoudheid

Wat geluk is niet te wensen zeker?
Of is een keer wat meeval
Ik was het bijna vergeten
Ik adem, ik leef, dus ik besta

Of dat nu juist een troost is
Of eerder een vergrijp
Misschien zie ik het gewoon niet echt
Maar moet ik blij zijn met wat ik heb

Ik zal maar stoppen met klagen
En mezelf wat moed verkopen
Kopje terug ophoog en rug recht gezet
Schijn bedriegt maar doet de mensen hopen