Bijzonder wel, dit gevoel niet te evenaren
met niks, al is het slechts een duister gegeven
want niemand kan het van me afpakken
zelfs de grote mensen niet, al zouden ze willen.
Onbeduidende route ligt voor me en ik denk
aan spoorzoekertje en dat ik dat mis en
ik huppel maar verder en rook nog maar één
van de vele sigaretten die ik vanmiddag kocht.
De dorpsgek ken ik wel, hij doet niks en daarom kan
ik best even voorbij zijn hangplek lopen die verdacht
veel lijkt op het bankje waar vroeger opa verhalen
vertelde over de oorlog, maar het is het toch net niet.
Om te slapen moet je het volle, zoete, leven eerst
geproefd hebben grijnst hij verstandig naar me
terwijl ik geen zin heb in een moraalridder
want filosofische shit heb ik al te vaak gehoord.
Ik weet nog net waar ik woon en huppel de
straat in waar ik lief had, boos werd en geleefd
heb alsof het mijn laatste dag was en ik omhels
mijn kussen om morgen nog maar even te vergeten.
| m@rcel: | Donderdag, december 08, 2005 20:29 |
| wat een prachtig gedicht en zoveel diepgang erin schitterend Liefs m@rcel |
|
| Don Gallo: | Donderdag, december 08, 2005 19:56 |
| dat heb je toch nog mooi gedaan lieve schat. Maar ik had ook niet anders verwacht. Dikke X |
|
| switi lobi: | Donderdag, december 08, 2005 09:14 |
| Ik ben helemaal stil gevallen.....wát een diepgaand gedicht.....liefsliefs....switi lobi | |
| Auteur: Chispa | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 08 december 2005 | ||
| Thema's: | ||