Dag beste vriend van me...
Dag beste vriend,
jammer dat je me zo vroeg verliet,
het deed me wel veel verdriet,
maar toch,
ik ben blij voor jou...
je wou er van tussen,
en ik kon je helemaal niet meer sussen
denk je nog wel eens aan me?...
net zoals ik aan jou denk?...
je was echt m'n beste vriend,
ik heb spijt,
ik heb je niet genoeg geholpen,
verdomme, ik ben boos,
gewoon, omdat je voor een andere wereld koos,
je zal altijd m'n beste vriend blijven,,,
ik mis je,,, vriend van me...
jammer dat je me zo vroeg verliet,
het deed me wel veel verdriet,
maar toch,
ik ben blij voor jou...
je wou er van tussen,
en ik kon je helemaal niet meer sussen
denk je nog wel eens aan me?...
net zoals ik aan jou denk?...
je was echt m'n beste vriend,
ik heb spijt,
ik heb je niet genoeg geholpen,
verdomme, ik ben boos,
gewoon, omdat je voor een andere wereld koos,
je zal altijd m'n beste vriend blijven,,,
ik mis je,,, vriend van me...
Reacties op dit gedicht
| christina: | Maandag, oktober 22, 2001 09:22 |
| Als het donker is Ga dan eens naar buiten Kijk eens naar de lucht Zie naar de sterren die flikkeren Denk dat die het meest knippert Jou dierbare is die in je hart nog leeft Zeg dan wat je graag wilt zeggen En laat je tranen dan maar komen Jij weet om wie je weent En nog steeds heel veel geeft Liefs Christa |
|
| Albrecht Paul: | Zondag, oktober 21, 2001 23:54 |
| Je tedere en goede herinnering wordt overspoeld door zelfverwijt en verwijt. Het kan niet anders, als je achterblijft met lege handen. Het einde geeft het belangrijkste aan: je blijft trouw. Heel mooi, volledig en eerlijk! Bedankt, Bitanem, ook namens je vriend. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Bita | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 21 oktober 2001 | ||
| Thema's: | ||