Ik zit achter de computer,
Er schiet mij niks te binnen,
Hoe omschrijf ik elf mooi dagen,
In slechts een paar zinnen?

Ik wil jullie in elk geval bedanken,
Want zonder jullie was er niets aan geweest.
Het lag niet aan daar, niet aan die mensen,
Nee, juist met jullie was het een feest.

Praten, zingen, lachen ,huilen,
Wat hebben we in Berlijn niet gedaan,
En ondertussen dacht niemand,
Aan hoe het na Berlijn verder zou gaan.

Want de ‘Berlijn-groep’ bestaat niet meer,
Er komen nieuwe mensen op ons koor,
En na volgend jaar,
Gaat vast niet iedereen door.

Ik zal jullie en Berlijn in elk geval nooit vergeten,
En misschien houden we over een jaar tien,
Wel een reünie,
Zodat we elkaar nog eens zien.

Eén ding weet ik zeker,
Ik zal jullie missen, stuk voor stuk.
En mocht ik jullie nooit meer zien,
Ik wens jullie veel geluk.

Heel veel liefs,