Met lood in zijn schoenen was de jongen met zijn vriend naar de voordeur gelopen
Het leek uren te duren, maar na een poosje deed zijn vader open
Dag pap....mogen we even binnenkomen
Zoals je ziet heb ik iemand meegenomen
Natuurlijk....kom binnen, zei hij tegen zijn zoon
Leuk dat je even langskomt, zei hij op vriendelijke toon
Ga vast bij je moeder zitten, dan pak ik voor jullie wat te drinken
En de jongen voelde de moed in zijn schoenen zinken
Hoe moest hij het in godsnaam aan zijn ouders zeggen
Zouden ze het wel snappen als hij het uit zou leggen
Het was voor hem best een gigantische grote drempel
Zijn ouders waren nogal van 'de oude stempel'
Toch nam hij zijn besluit
Ik gooi het er meteen maar uit
Mam, Pap....ik moet jullie iets vertellen
Mag ik jullie mijn vriend voorstellen
Maar nog voor hij zijn verhaal had toegelicht
Verscheen er een glimlach op zijn vaders gezicht
Laat maar jongen...je hoeft niks uit te leggen
We hadden een vermoeden, gebiedt ons te zeggen
We hadden namelijk al een tijdje het idee
Onze zoon zit ergens mee
We hebben je alleen zelf de keus gelaten
Wanneer je er met ons over wilde praten
Die reactie had de jongen totaal niet verwacht
Waren zijn ouders toch niet zo 'ouderwets' als hij dacht
Hij omhelsde zijn ouders, zijn dag kon niet meer stuk
Zijn grote opluchting....en tranen van geluk