Stilte & Bewondering
Het is daar nu zo stil
Geen lachende opa meer
Geen pratende opa
Alleen onze lieve oma
Die het zo moeilijk heeft
Die het zo knap doet
Die gewoon door leeft
Ze heeft het zo moeilijk
En toch leeft ze door
Daar heb ik bewondering voor
Reacties op dit gedicht
| *jessica*: | Zaterdag, december 10, 2005 22:13 |
| lief geschreven... knap onder woorden gebracht... knuff |
|
| m@rcel: | Zaterdag, december 10, 2005 19:37 |
| heel lief geschreven en met bewondering gelezen Dikke knuff voor jou en je oma Liefs m@rcel |
|
| watspreektjouaan: | Zaterdag, december 10, 2005 13:36 |
| Mooi geschreven en heel veel sterkte.. |
|
| switi lobi: | Zaterdag, december 10, 2005 11:44 |
| Dikke knuf voor jouw oma en jou, liefsliefs.....switi lobi | |
