handen van verdriet
twee handen van verdriet
sluiten zich om mijn keel
er komen er steeds meer bij
ik raak in paniek
mijn adem begint te piepen
ik schreeuw zachtjes
langzaam zing ik mijn lied
de handen vallen neer
drijvend de duisternis in
maar het was al te laat…
ik ging onder
samen met mijn lied
sluiten zich om mijn keel
er komen er steeds meer bij
ik raak in paniek
mijn adem begint te piepen
ik schreeuw zachtjes
langzaam zing ik mijn lied
de handen vallen neer
drijvend de duisternis in
maar het was al te laat…
ik ging onder
samen met mijn lied
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Zaterdag, december 10, 2005 21:20 |
| heel goed verwoordt groetjes Dirk |
|
| opgever: | Zaterdag, december 10, 2005 18:13 |
| veel sterkte ermee. Ik weet niet goed wat hierop te zeggen groetjes raissa |
|
| caroline leeuwerck: | Zaterdag, december 10, 2005 17:12 |
| heel mooi geschreven k wens je nog veel sterkte liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *Edana* | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 10 december 2005 | ||
| Thema's: | ||