Een naar gevoel...
Ik doe mijn ogen open, maar heb geen zin om op staan,
ik wil terug in mijn slaap verdwijnen en hoop dat zo het verdriet weer weg zal gaan!
Het eerste waar ik aan denk is, mama is hier echt niet meer,
ook vandaag komt ze niet weer,
niet vandaag, maar ook niet morgen,
dat doet me pijn en baart me zorgen!
Ik zie haar voor me en hoor haar op de achtergrond,
daar zit ze dan, met die mooie glimlach om haar mond,
zou ze me horen als ik zeg hoeveel ik van haar hou,
zou ze me horen als ik zeg; "Mama, ik mis jou!"?
Nee, dit gevoel is helemaal niet fijn,
zo opstaan doet immens veel pijn!
-GHM-
Reacties op dit gedicht
| **a girl**: | Zaterdag, december 10, 2005 20:58 |
| erg mooi, de pijn die je met je gemis voelt is zo rakend verwoord...Veel sterkte meid, ik ben er voor je! xx Amina |
|
| Romi : | Zaterdag, december 10, 2005 19:56 |
| Moet een vreselijk gevoel zijn..en zwaar zijn om het te dragen.. Sterkte! Knuffel, |
|
| Laïs: | Zaterdag, december 10, 2005 19:26 |
| Kom op! Liefs,, |
|
| Louni: | Zaterdag, december 10, 2005 19:18 |
| Heel heel erg mooi ik word er stil van. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Longo Ornella | 
|
|
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 10 december 2005 | ||
| Thema's: | ||