Ik heb al vele malen ondervonden,
dat er mensen zijn die me bijstonden.
Die mensen,die spijtig genoeg,
zelf veel hebben meegemaakt.
Mensen, die pijn,verdriet, onmacht,woede,onzekerheid, en nog zo veel meer voor ellende hebben gekend.
Het leven heeft hun niet verwend!
Maar hun innerlijke is o zo schoon!
Dat ze zonder het te beseffen,heel veel waard zijn.
En ook al leven ze met een intense pijn,
ze zijn sterker, dan ze zelf denken te zijn.

Ik hoop voor ieder van hen,net als voor mezelf,
dat we ooit kunnen vertellen:
"Dat we nooit een oordeel willen vellen."
Maar je mag best stellen.
we hebben ons best gedaan voor die anderen.
Terwijl de intensie van je eigen moraal,
opzijgeschuifd werd, 't klinkt banaal.
't Is dat wat het zo mooi maakt, terwijl je een zucht slaakt.
We denken ook aan al die anderen, ook al kunnen we niet alles veranderen.
't Leven heeft ons nog veel te schenken, ook al willen we daar soms niet aan denken.
Door anderen, zoveel moed te geven,
beseffen we dat er meer is dan weelde in het leven.
Daarom vraag ik u allen geef niet op!
Samen komen we er wel,
dus zeg alsjeblief niet,
STOP!