Los laten
Los laten
Ach toe mijn kindje,
waarom moest jij gaan.
U had op deze aarde,
toch niemand misdaan!
Maar moeke,
toch ben ik blij,
dat ik zonder misdoen,
in de hemel mag zijn.
Maar kindje van mij,
'k voel nu telkens weer,
je was vroeger zo blij.
Waarom speel je niet meer?
Maar mijn moeke toch,
weet je dat niet.
Hoe kan ik spelen,
ik draag al jouw verdriet.
Moederke lief,
hoe hard het ook zij.
Heb geen verdriet,
en laat me toch vrij!
Ach toe mijn kindje,
waarom moest jij gaan.
U had op deze aarde,
toch niemand misdaan!
Maar moeke,
toch ben ik blij,
dat ik zonder misdoen,
in de hemel mag zijn.
Maar kindje van mij,
'k voel nu telkens weer,
je was vroeger zo blij.
Waarom speel je niet meer?
Maar mijn moeke toch,
weet je dat niet.
Hoe kan ik spelen,
ik draag al jouw verdriet.
Moederke lief,
hoe hard het ook zij.
Heb geen verdriet,
en laat me toch vrij!
Reacties op dit gedicht
| elnini: | Zondag, december 11, 2005 11:55 |
| mooi dialoog! eigen ervaring gebruikt voor dit gedicht? liefs, eline |
|
Over dit gedicht
| Auteur: helsen.alfons | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 10 december 2005 | ||
| Thema's: | ||