kou sluimert door de straten
wij zijn achtergelaten
uitgespuwd door de stad
we hebben onze beste tijd wel gehad.
't is zes uur.
't is tijd.
laat de rest maar gedijen.
laat ons aanschuiven in de rijen.
onze knorrende magen
blijven om voedsel vragen
we werken ons kapot
verkleumd tot op 't bot
strompelen we voort
en niemand die er zich aan stoort.
't is zes uur.
't is tijd.
laat ons voortwandelen op de kasseien.
laat ons aanschuiven in de rijen.
uitgespuwd door de stad
onze beste tijd wel gehad
door iedereen verlaten
de kou, de armoede stroomt door onze straten.