Gestroomlijnd
gestroomlijnd
volgt zijn hand
haar curve
die hij in gedachte ziet
schildert voor haar
een nieuwe morgen
vlakt af
het zwart
wat zij achter liet
Reacties op dit gedicht
| mugje: | Zondag, december 11, 2005 22:37 |
| Echt prachtig. Een gedicht wat tot de verbeelding spreekt, letterlijk en figuurlijk Ik hou van je Annemieke XXX je mugje XXX |
|
| Rien de Heer: | Zondag, december 11, 2005 21:55 |
| Wauwwwww dit is echt één van je betere gedichten....heb m vandaag al 10 keer gelezen zo mooi vind ik m.heb daarom even gewacht met reageren....zo mooiiiiiii.... Groetjes, Rien. |
|
| m@rcel: | Zondag, december 11, 2005 20:27 |
| heel mooi Liefs m@rcel |
|
| Lia : | Zondag, december 11, 2005 19:35 |
| mooi schaduweffect...knuffie...L!@ | |
| Klaes: | Zondag, december 11, 2005 17:54 |
| poetische krachten groet/klaes |
|
| erje: | Zondag, december 11, 2005 17:53 |
| zo zie je maar weer dat er altijd lichtpuntjes zijn als je ze maar wilt zien liefs erje |
|
| Elze: | Zondag, december 11, 2005 17:47 |
| mysterieus..prachtig laifs,,elze |
|
| hiljaa: | Zondag, december 11, 2005 16:03 |
| prachtig kleurend! knufliefs--hiljaa-- |
|
| Mathilde: | Zondag, december 11, 2005 15:29 |
| mooi! liefs, mathilde |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Annemieke van der Ven | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 11 december 2005 | ||
| Thema's: | ||