Kan het niet begrijpen
zo koud, zo kil
wil in zijn armen knijpen
maar hoor geen gegil
vorige week nog redelijk goed
en met elkaar zitten praten
hoe het nu toch verder moet
nu bent u alleen gelaten
kil en koud
ligt u daar
't lijkt of er niemand van u houdt
geen enkel warm gebaar
twee zoons zonder gevoel
regelen alles met z'n twee
maar zo ontzettend koel
geen dienst, geen dominee
in besloten kring
niemand mag er mee
ze begint een kort geding
tegen zulke onpersoonlijke mensen
die zo ontzettend duidelijk
ingaan tegen uw allerlaatste wensen
want die waren mooi, zelfs Goddelijk.
Pijn om dit te accepteren
als buitenstaander niets te zeggen
dat heeft ze moeten leren
't is haast niet uit te leggen
probeert er toch bij te zijn
al is dit het laatste wat ze kan doen
en hoort ze tot de 'tweede' maar wel 'zijlijn'
gaf u ten afscheid nog een zoen
op uw koude gezicht
met een intense wens erbij
u bent nu naar 'Het Licht'
God heeft er een 'Engel' bij.
Uw strijd is gestreden,
rust nu maar uit
u heeft genoeg geleden
Rust in vrede...
*Emms*: | Woensdag, december 14, 2005 15:36 |
Aah ja.. heel stilmakend.. Knuffel Liefs en sterkte |
|
m@rcel: | Maandag, december 12, 2005 13:00 |
stilmakend... Knuff m@rcel |
|
Raira (Ria): | Maandag, december 12, 2005 10:54 |
een dieprakend mooi afscheidsgedicht en wat vreselijk als de laatste wensen van iemand genegeerd worden... liefs Ria |
|
hiljaa: | Maandag, december 12, 2005 10:21 |
droef is het wel! knufliefs--hiljaa-- |
|
jaŠky: | Maandag, december 12, 2005 09:34 |
Heel mooi naar gevoel geschreven gedicht... Heel naar de laatste wens niet geacepteerd. jacky |
|
Auteur: Ria Overwater | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 12 december 2005 | ||
Thema's: |