het elastiekje
Het leven is zoals een elastiekje,
een vicieuze cirkel die eindigt en begint bij liefde
Een verbintenis tussen 2 mensen
Net zoals wij, kan het veel meemaken
maar als het teveel wordt, breekt het
Je hangt te bengelen boven een afgrond
schreeuwend en wachten om hulp
Niemand die je hoort, je bent alleen
Je moet jezelf redden
Ga je klimmen of ga je loslaten
Niemand die je raad kan geven
Langzaam scheurt het elastiekje verder
Je denkt na en maakt je keuze
Je vecht en je klimt, je bent moe
De weg naar huis is nog lang
Plots is er die hand
Ze wil je helpen
Je pakt ze vast en samen ga je op pad
het zal je heus wel lukken
Zolang jij niet opgeeft is er hoop
hoop om uit die put te geraken,
hem te dichten en er nooit meer in te vallen
HOOP
een vicieuze cirkel die eindigt en begint bij liefde
Een verbintenis tussen 2 mensen
Net zoals wij, kan het veel meemaken
maar als het teveel wordt, breekt het
Je hangt te bengelen boven een afgrond
schreeuwend en wachten om hulp
Niemand die je hoort, je bent alleen
Je moet jezelf redden
Ga je klimmen of ga je loslaten
Niemand die je raad kan geven
Langzaam scheurt het elastiekje verder
Je denkt na en maakt je keuze
Je vecht en je klimt, je bent moe
De weg naar huis is nog lang
Plots is er die hand
Ze wil je helpen
Je pakt ze vast en samen ga je op pad
het zal je heus wel lukken
Zolang jij niet opgeeft is er hoop
hoop om uit die put te geraken,
hem te dichten en er nooit meer in te vallen
HOOP
Over dit gedicht
| Auteur: zottie dottie | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 12 december 2005 | ||
| Thema's: | ||