Alleen
Alleen in het duister, niets
dan stilte om me heen. Wazig
Dwaal ik in het donker, tast en
voel en val op bed.
Dwarrelende mijmeringen zoeken
plaatsjes in mijn hoofd, sputterend
Vinden ze, zwart op wit, hun weg hier
op dit blad.
Rustig vallen mijn ogen toe
En zie ik hem opeens daar….zijn.
Alles lijkt zo levensecht, zo puur
en magisch, heel dichtbij.
Kalm verdwijnt hij in de schemer
van mijn dromen voor die nacht.
7/12/05
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Tinketje | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 12 december 2005 | ||
| Thema's: | ||