gescheiden
haar adem weg,
kussen op haar gezicht.
kokhalzend hapt ze naar adem,
ze ziet niets dan donker,
ontnomen is haar het licht.
ze voelt zijn lichaam,
die van haar niet meer.
haar geest krijgt hij niet,
raakt niet meer...
gescheiden..
keer op keer..
kussen op haar gezicht.
kokhalzend hapt ze naar adem,
ze ziet niets dan donker,
ontnomen is haar het licht.
ze voelt zijn lichaam,
die van haar niet meer.
haar geest krijgt hij niet,
raakt niet meer...
gescheiden..
keer op keer..
Over dit gedicht
| Auteur: klein*sprookje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 12 december 2005 | ||
| Thema's: | ||