De rust die hij niet kon vinden
Stilte
vage dromen.
De avondlucht
een rennend paard.
De zilveren winter,die toch nooit zal komen,
Was het wachten dan ooit, de moeite waard?
Hij lacht nog even naar de zon,
terwijl hij flarden van de wolken werft.
Hij slaat zijn armen om de maan,
Denkt aan dat alles wat hij nooit heft gehad,
wat hij nooit heeft gemist..
...en sterft
vage dromen.
De avondlucht
een rennend paard.
De zilveren winter,die toch nooit zal komen,
Was het wachten dan ooit, de moeite waard?
Hij lacht nog even naar de zon,
terwijl hij flarden van de wolken werft.
Hij slaat zijn armen om de maan,
Denkt aan dat alles wat hij nooit heft gehad,
wat hij nooit heeft gemist..
...en sterft
Reacties op dit gedicht
| Nummer 127: | Dinsdag, maart 03, 2009 00:10 |
| speciaal dit zeker in vergelijking met je modernere gedichten Nr 127 |
|
| Reiger: | Woensdag, december 14, 2005 13:37 |
| WOW....mooi.... | |
| *SSSS*: | Maandag, december 12, 2005 18:24 |
| mooi....heel mooi! xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *Lilly* | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 12 december 2005 | ||
| Thema's: | ||