-- Slot erop --
Woorden worden niet meer gesproken,
tranen niet meer geuit.
Vanbinnen ben ik helemaal gebroken,
Ik lach en straal nu luid.
Niemand die het merkt.
Een muur gebouwd om mijn hart,
om de verhalen van mijn leven.
Ik wacht nu met smart,
op de dag dat ik het op mag geven.
En vaarwel mag zeggen.
Jaren heb ik volgehouden,
geen gevoelens laten zien.
Ik ben er aan onderdoor gegaan,
is dat echt zo gek misschien?
Nu zal ik nooit meer praten,
er is toch niemand die het ziet.
Mijn tranen zal ik niet meer uiten,
mijn gevoelens deel ik alleen met mezelf.
Gewoon alleen ik,
samen met mijn pijn en verdriet.
Een slot erop,
verzegeld voor altijd.
Nooit zullen jullie mij meer kennen,
want die ben ik zelf ook al kwijt.
black death: | Dinsdag, december 13, 2005 13:44 |
heej meiss, heel mooi geschreven maar ik hoop dat het niet ooit echt gaat gebeuren =( xxx black death hvj knuff |
|
**a girl**: | Dinsdag, december 13, 2005 12:12 |
prachtig, een slot erop...Toch hoeft zoiets niet voor altijd te zijn...Ooit kom je mensen tegen die je vertrouwd, die van je houden en waar je je goed bij voelt (hopelijk gauw) Bij die mensen mag dat slot eraf...Je moet je soms eens kunnen 'ontladen'..Knuff hvj Amina |
|
Reiger: | Dinsdag, december 13, 2005 07:15 |
Mooi.... | |
Auteur: Rode Roos | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 12 december 2005 | ||
Thema's: |