Mijn wind
De gedachte aan mijn leven
Dat zo dwarrelt, in de wind
Opgeslokt door de golven
Diep begraven onder grind
Hoe ik vroeger vlinders ving
Opeens herinner ik het me weer
Kan ik zo mijn leven vangen
En bekijken, keer op keer?
Ik moet het maar proberen
Maar de wind, ze gaat zo snel
Ik wacht tot de zon gaat schijnen
Met het verhaal, dat ik vertel
Over bomen, rozen, bergen
Uitstapjes met groot en klein
Met mijn liefste vrouw, Johanna
Vroeger was het leven fijn
Waarom ben je weggegaan
Was je leven uitgewaaid?
De stormen hebben je gegrepen
Waardoor mijn wind nu is gedraaid
Nog één keer kijk ik naar de bloemen
Eet een pannekoek, als laatste maal
Hoor de vogels en de paarden
Ze vertellen mij het laaste verhaal
Voor het laatst dit, en dat
En straks opgeslokt door de zee
Mijn wind zal dan gaan liggen
En neemt mijn leven niet meer mee
En nu lees ik, mijn laaste boek
Er staat: All shall be well
Als dat werkelijk zo zal zijn
Waarom speel ik dan dit spel?
Het laaste, wordt nu uitgesteld
Laat mijn wind maar waaien
Ik wil niet diegene zijn
Die hún wind laat draaien
Lidewij
- Geinspireerd door het boek 'Eilandgasten' van Vonne van der Meer-