snijden
Elke moment denk ik eraan,
alsof het altijd heeft bestaan.
Niets kan het stoppen.
Niets kan het kloppen!
Elke avond voel ik de drang,
die maakt me echter bang
Toch ga ik weer snijden
Ik kan het niet vermijden
Ik kan er niets aan doen
Het is een verslaving als een ander
Niets kan het stoppen.
Niets kan het kloppen!
Of toch?
alsof het altijd heeft bestaan.
Niets kan het stoppen.
Niets kan het kloppen!
Elke avond voel ik de drang,
die maakt me echter bang
Toch ga ik weer snijden
Ik kan het niet vermijden
Ik kan er niets aan doen
Het is een verslaving als een ander
Niets kan het stoppen.
Niets kan het kloppen!
Of toch?
Reacties op dit gedicht
| vlinder538: | Dinsdag, april 16, 2002 19:29 |
| hopen op iets, wat het kan stoppen.. dat doe ik ook elke dag... heel erg veel succes... kus kimberley |
|
| Relana: | Zaterdag, januari 26, 2002 19:26 |
| hey! Ik heb het zelf ook gedaan. Maar nu niet meer. Op een dag las ik mijn dagboek en ik dacht: zo wil ik niet meer zijn. DAt snijden lost egg niets op. | |
| jennifer: | Donderdag, januari 03, 2002 16:09 |
| snijden..ik doe het zelf ook..op school als ik moet gymen zien ze het wel eens ze noemen me gek en schelden me uit en dan ,dan doe ik ,die avond, dan doe ik het weer ze zeggen dat het niet helpt, dat snijden, maar het helpt wel degelijk.. ik hoor te zeggen, van ja je kan er beter mee stoppen..maar zo voel ik dat niet dus als ik dat zeg lieg ik inieder geval veel sterkte kus blindfaith |
|
| Tjarda: | Vrijdag, november 02, 2001 01:00 |
| Ej Tein, ik herken het helemaal! Ik heb pas een site gevonden waar ik het idee had dat ik wat steun kon vinden, misschien jij ook. http://www.clubs.nl/community/default.asp?club=automutilatie Ik hoop dat je er wat aan hebt, enne, als je er over wilt praten...mag altijd, al zal ik moeten toegeven dat ik het zelf ook niet gemakkelijk vind. veel liefs, P. |
|
| anneke: | Zaterdag, oktober 27, 2001 17:09 |
| heytjes ja, ik heb dat ook, hoe meer snijden, hoe meer bloed, hoe beter... nu ja, 't is immers wat ik, een slet, verdien... 't is een soort opluchting als ik al dat bloed zie,maarik vind het alleen spijtig dat ik er niet van dood ga... :'-((( dikke knuffel anneke |
|
| Albrecht Paul: | Dinsdag, oktober 23, 2001 10:23 |
| Je hoopt erop, dat iets het toch kan stoppen en kloppen. Ik hoop met je mee. Dat je aan het eind de vraag stelt toont, dat je wel wil laten verleiden tot iets dat beter is, mooier, sterker, totaler. Ik hoop dat je de liefde vindt en de roes van het geluk. Daar kan snijden niet tegenop! |
|
| maneschijn: | Maandag, oktober 22, 2001 23:06 |
| Je bent idd niet alleen... *zucht*... en dat het een verslaving is?? Tegen wie zeg je het.. Maar ik hoop dat er ooit toch eens iets voor jou zal komen dat je kan doen beslissen ermee op te houden.. En dat dan ook vol te houden.. veel sterkte xxx |
|
| lief_heksje: | Maandag, oktober 22, 2001 19:52 |
| ik snap je.ik kan het ook niet laten.het is een verslaving,een rotverslaving die ik tegelijnkertijd liefheb.ik wil niet genezen.ik ben gestoord,wie weet... ik zou echt niet weten hoe ik je kan helpen,maar weet wel dat je niet alleen bent!! dikke knuffel! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Tein | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 22 oktober 2001 | ||
| Thema's: | ||