Waar zijn jullie dan?
We zijn er voor je zeiden jullie,
Maar waar dan?
We zijn er voor je zeiden jullie,
Hoe komt het dan dat ik jullie niet vinden kan?
Bel me maar zeiden jullie,
Maar jullie zijn er nooit of hebben het druk?
Bel me maar zeiden jullie,
Maar ondertussen voel ik me net als een gebroken glas: stuk.
Jullie hadden beloofd er voor me te zijn,
En ik vertrouwde jullie allemaal,
Maar jullie komen je beloftes niet echt na,
Spreek dan voortaan liever duidelijke taal.
Maar waar dan?
We zijn er voor je zeiden jullie,
Hoe komt het dan dat ik jullie niet vinden kan?
Bel me maar zeiden jullie,
Maar jullie zijn er nooit of hebben het druk?
Bel me maar zeiden jullie,
Maar ondertussen voel ik me net als een gebroken glas: stuk.
Jullie hadden beloofd er voor me te zijn,
En ik vertrouwde jullie allemaal,
Maar jullie komen je beloftes niet echt na,
Spreek dan voortaan liever duidelijke taal.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Woensdag, oktober 24, 2001 00:57 |
| Je hebt gelijk dat je duidelijkheid wilt. Als iemand zich vriend noemt, mag je die ander daarop aanspreken. Dat doe je bij deze heel terecht. |
|
| Orphan Angel: | Maandag, oktober 22, 2001 23:59 |
| Lieve Marieke, Ik weet niet waar ze zijn, maar vaak zijn echte vrienden altijd in de buurt als je ze echt nodig hebt. Soms moet je eens om je schouder kijken om ze te zien. Maar ze zijn er! Veel sterkte, ik hoop dat ze snel de brokken kunnen lijmen en dat ze zien dat ze voorzichtig moeten zijn met breekbaar glas... Lieve knuffel, Orphan Angel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Marieke 14 | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 22 oktober 2001 | ||
| Thema's: | ||