Portaal van de hoop (LR)

Als op een gracieuze harp,

bespeelt de wanhoop

met bevende vingers

onmachtig,de snaren van angst

Een schrijnende klank doorboort

haar nimmer geopende kamer

Doorheen de kleine kogelgaten

straalt dat tikkeltje licht

Al snel verbrijzeld door de

melodische samenhang tussen

tonen van smart en verbolgenheid

Stop dan toch met spelen

Laat je gespannen snaren rusten

Musiceer niet langer zonder doel

Want merk je niet dat je symfonieën

klinken in het portaal van de hoop

Geschreven door

*zwarte schaduw*

Reacties op dit gedicht

zwarte schaduw vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

chocaatje:	Woensdag, december 14, 2005 11:57
erg mooi.liefs mieke

Boudaatje:	Dinsdag, december 13, 2005 22:42
Je weet wat ik hierover denkt meids, dus ik zeg niks en geniet nogmaals van jouw gedicht. liefs Boud

liefdesnestje:	Dinsdag, december 13, 2005 22:31
prachtig ook kweet nie welke ik nu beter moet vinden, mss gelijkspel geven. :)

Vogeltje:	Dinsdag, december 13, 2005 21:56
Schitterend meid... Hoor ik nog eens van je?

*Emms*:	Dinsdag, december 13, 2005 17:25
Triest maar prachtig gedicht.! Knuffel en Liefss

Over dit gedicht

Auteur: *zwarte schaduw*
Gecontroleerd door: benji
Gepubliceerd op: 13 december 2005
Thema's: [Eenzaamheid] [Angst]