Moe
Hulpeloos is de stilte
die me vraagt wat ik
vergeten
wil
en niet kan
vergeten
zolang de
schuldige woorden mij
volgen
en
vervloeken
met stemmen die
niet luisteren
en
mij waanzinnig
vragen
waarom ik
de
stilte
nog geloof
die me vraagt wat ik
vergeten
wil
en niet kan
vergeten
zolang de
schuldige woorden mij
volgen
en
vervloeken
met stemmen die
niet luisteren
en
mij waanzinnig
vragen
waarom ik
de
stilte
nog geloof
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Woensdag, oktober 24, 2001 23:59 |
| Als de buitenwereld stil wordt, komen alle impulsen van binnen uit sterker door, hele gesprekken houden we dan, en toch, zeggen we telkens weer, en toch moeten we tot een stille vrede kunnen komen, ook al is er geen leven zonder schuld. Een groetje van een medezoeker, Hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ruhlmann | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 22 oktober 2001 | ||
| Thema's: | ||