mocht ik je niet meer spreken
mocht ik je niet meer spreken,
weet dat ik van je heb gehouden.
dat ik om je heb gegeven.
weet dat de natuur heeft geweten,
dat ik van je gehouden heb.
dat ik om je geven heb.
weet dat dat nooit is verandert,
dat ik niet gewoon door ga.
dat mijn hart nog altijd van je houd.
al doen als je woorden me pijn,
gedwongen door mijn hoofd.
laat ik je gaan.
maar mijn hart zal van je houden,
mijn hart heeft om je gegeven.
zelf al licht het in 2 gebroken stukken
weet dat ik van je heb gehouden.
dat ik om je heb gegeven.
weet dat de natuur heeft geweten,
dat ik van je gehouden heb.
dat ik om je geven heb.
weet dat dat nooit is verandert,
dat ik niet gewoon door ga.
dat mijn hart nog altijd van je houd.
al doen als je woorden me pijn,
gedwongen door mijn hoofd.
laat ik je gaan.
maar mijn hart zal van je houden,
mijn hart heeft om je gegeven.
zelf al licht het in 2 gebroken stukken
Reacties op dit gedicht
| anne(17): | Woensdag, december 14, 2005 19:15 |
| *Stilte* Héél mooi geschreven! Liefs anne |
|
| My Truth..**: | Woensdag, december 14, 2005 17:55 |
| meiss,, heel mooi geschreven.. veel sterkte..!! HvJ Kusjj |
|
| *Mijn Geheim*: | Woensdag, december 14, 2005 16:12 |
| moOii geschreven meiss,, weet niet wat ik moet zeggen,, ben er nog altijd voOr j,,ook al laat ik zow weinig van me hOren,, HouvnJee.. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *joue* | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 14 december 2005 | ||
| Thema's: | ||