een gesprek over mij
ja wie had dat ooit gedacht
ik ga praten over wie ik ben
zelf niet eens verwacht

maar jij ziet mij anders
anders dan ik werkelijk ben
iemand die kan praten
over wat ze voel
zonder bang tezijn dat je me gaat haten

maar ach..
was ik dat maar
hoe jij mij beschijft
dat ben ik niet
dat is enkel mij masker
die ik draag tegen verdriet

ik lach en doe blij
dans en geniet van het leven
toch voel ik de pijn
en kan je het niet uitleggen
wie het liefst vergeten
dat ik die gevoelens ook nog had

hoe jij mij bescheef
wou zo graag dat ik dat was
pretig gestoord,kan tegen een stootje
maar dat ben ik niet
dat kan ik niet
ik voel verdomt veel verdriet

ik leef in een leugen
zelf bedacht,zelf gemaakt
ben de persoon
die een reuze achtig leugen mee draagt

wat mij is aan gedaan
lach ik om
met het bij zijn van andere
maar ben ik alleen
gaat dat veranderen

ik,mij masker..!
één groot leugen