Keukendeur
Ik sta bovenaan de trap en zie nog net hoe je de deur achter je dicht gooit.
Zonder iets te zeggen.
Ik hoor veel maar niemand praat.
Ik heb veel pijn maar niemand in de buurt die me slaat.
Je loopt de straat uit...
En niet alleen de steaat maar ook mijn leven
Ik wil je tegenhouden
En zeggen;
"Ik dacht dat we elkaar konden vertrouwden"
Het helpt niet
Ik zie je nog net de bocht om gaan.
Verdwenen
verdwenen uit mijn leven
.
Zonder iets te zeggen.
Ik hoor veel maar niemand praat.
Ik heb veel pijn maar niemand in de buurt die me slaat.
Je loopt de straat uit...
En niet alleen de steaat maar ook mijn leven
Ik wil je tegenhouden
En zeggen;
"Ik dacht dat we elkaar konden vertrouwden"
Het helpt niet
Ik zie je nog net de bocht om gaan.
Verdwenen
verdwenen uit mijn leven
.
Reacties op dit gedicht
| insomnia: | Dinsdag, december 18, 2001 20:02 |
| spijtig dat vertrouwen voor de ene mens een heel andere waarde heeft dan voor de andere... sterkte Mooi gedicht! -x- insomnia |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Sterretje | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 23 oktober 2001 | ||
| Thema's: | ||