De wind giert fluitend door
de kieren van het huis
ik sluit rustig boven alle ramen
een storm woed langzaam over
takken buigen met de wind mee
de regen klettert tegen de ramen
hoewel het dag is, is het donker
iedereen heeft lampjes aan
mijn ogen glijden door de achtertuinen
de herfst heeft blad genomen
triest en verlaten ligt alles erbij
langzaam zijn we bij kerst aangekomen
een pimpelmeesje zit in een
uitgebloeide stengel van de berenklauw
hij heeft ruzie met een merel
en drijft hem in het nauw
vandaag ben ik weer aan ’t dwalen
gedachtes krijgen soms de overhand
zou zo graag willen leven
in de vrije natuur of op t platte land
in Tsjechië, Hongarije en Polen
het weidse, zo verschrikkelijk puur
op enkele vakanties uitgebreid geproefd
daar kan je nog één zijn met de natuur
dus hoe sluit ik nu die kieren
van mijn hopeloze hart
gelijk de ruwe storm zullen ze overwaaien
maar het maakt mijn leven een beetje verward
| Rien de Heer: | Zaterdag, december 17, 2005 11:26 |
| Prachtig gedicht.....maar het is wel ver weg.... Groetjes, Rien. |
|
| hiljaa: | Vrijdag, december 16, 2005 21:50 |
| zeer mooi om te lezen! hier bij mij zit een roodborstje dagelijks door ee, merel geplaagd! knufliefs--hiljaa-- |
|
| Sifra.K: | Vrijdag, december 16, 2005 18:28 |
| Mooi om te lezen, Liefs, Sifra |
|
| erje: | Vrijdag, december 16, 2005 12:07 |
| verward!!! daar moet je niets om geven dat haal je in de zomer wel weer in, en de landen die jij noemt nou nee ik ga liever naar Oostenrijk, en die storm is een storm in een glas water haha fijn weekend liefs erje |
|
| Auteur: remie | 
|
|
| Gecontroleerd door: bieke | ||
| Gepubliceerd op: 16 december 2005 | ||
| Thema's: | ||