Je hebt gelijk
“Eindelijk lach ik me kapot “
Elke keer dat je je mond open trekt,
Is vergif ieders lot.

Jou toekomst is eentonig
Zonder vrienden, zonder steun
Ik kijk er graag naar,
Terwijl ik tegen jouw verleden leun.

“Wat stel je je weer aan”
Als je zelf niet ziet hoe je bent,
Hoe kun je dan anderen bekritiseren.
Terwijl je voor je eigen angsten rent

Maar je hebt helemaal gelijk
Nee hoor, JIJ bent de ster!
Jij bent de prins op het witte paard
En je ziet de oplossingen al van ver

Altijd sta je klaar
Je probeert mensen te ‘helpen’
Je bent er voor iedereen
En wilt elke wond wel stelpen.

Maar zelf ben je JUIST diegene
Diegene die de meeste hulp nodig heeft.
Altijd depressief
De enige die in een zwart gat leeft.

Ik steek geen energie meer jou
In het verachten van je gedrag
In het lachen om je zielig gedoe
Geen wonder dat niemand je mag.






Ik schrijf een aantal jaren gedichten over mijn gedachtes.
Het afgelopen jaar heb ik iets zien gebeuren wat mij kwaad maakte.
Vandaar deze stukjes.