had het nooit moeten lezen
Jaren verstreken,
heb altijd in je geloofd....
Nu weet ik niet meer wat ik moet geloven,
heb iets gelezen en dat spookt contstant door mijn hoofd.
Ik zat achter jou computer,
wilde msnen en melde me automatisch aan...
terwijl ik op postvak in klikte,
zag ik daar jou naam staan.
Automatisch aanmelde gaat via jou naam....
dat was ik even vergeten,
maar ik zag daar mailtjes staan....
dat wat ik toch wel even wilde weten.
Ik las niets bijzonders....
wilde eigenlijk weer gaan,
plots viel mijn oog ergens op
zag de naam van iemand die ik niet mag daar staan.
Marloes, iemand die altijd lag te stoken,
ik wilde graag weten wat zij schreef,
een behoorlijk dom en zielig mailtje,
dat ik er bijna in bleef....
Maar in dat mailtje stond niets apparts
ze stelde een nieuw meisje aan je voor,
ze lag weer eens te stoken,
ik had niet anders verwacht, ik had haar wel door.
Ik zag jou reactie op dit mailtje.....
daar gingen al mijn dromen,
had dit nooit moeten lezen....
dan was ik hier ook nooit achter gekomen.
heb altijd in je geloofd....
Nu weet ik niet meer wat ik moet geloven,
heb iets gelezen en dat spookt contstant door mijn hoofd.
Ik zat achter jou computer,
wilde msnen en melde me automatisch aan...
terwijl ik op postvak in klikte,
zag ik daar jou naam staan.
Automatisch aanmelde gaat via jou naam....
dat was ik even vergeten,
maar ik zag daar mailtjes staan....
dat wat ik toch wel even wilde weten.
Ik las niets bijzonders....
wilde eigenlijk weer gaan,
plots viel mijn oog ergens op
zag de naam van iemand die ik niet mag daar staan.
Marloes, iemand die altijd lag te stoken,
ik wilde graag weten wat zij schreef,
een behoorlijk dom en zielig mailtje,
dat ik er bijna in bleef....
Maar in dat mailtje stond niets apparts
ze stelde een nieuw meisje aan je voor,
ze lag weer eens te stoken,
ik had niet anders verwacht, ik had haar wel door.
Ik zag jou reactie op dit mailtje.....
daar gingen al mijn dromen,
had dit nooit moeten lezen....
dan was ik hier ook nooit achter gekomen.
Reacties op dit gedicht
| Djois: | Maandag, december 19, 2005 16:51 |
| Mooi gedichtje =) Herkenbare situatie.. Heb je t ook laten lezen aan je vriend of niet? | |
| Reiger: | Vrijdag, december 16, 2005 14:29 |
| Jeetje....weet niet wat ik moet zeggen, maar begrijp het helemaal! | |
| priseschijn: | Vrijdag, december 16, 2005 14:02 |
| soms is er voor alles een heel goede reden, probeer te praten voor de liefde van je leven denkt dat je hem opgeeft voor wat zever..! geef nie op en veel liefs prises |
|
| john pol: | Vrijdag, december 16, 2005 12:32 |
| En dan weet je het niet... is er dan niets aan de hand? |
|
| *jessica*: | Vrijdag, december 16, 2005 12:14 |
| soms is het misschien goed om te lezen dan kan je er iets aan doen... ookal is het niet echt oke... je weet het nu wel... en misschien was diegene niet eerlijk tegen je... liefss |
|
| The ShowStopper: | Vrijdag, december 16, 2005 11:16 |
| Heykes, Vind het gedichtje leuk en ik weet de waarheid doet altijd pijn. Nou moet je je weegschaap openhouden: in de ene hand hou je jullie vriendschap/liefde voor elkaar en in de andere hand hou je een zwart gat; pijn; verdriet; bedrogen worden. Langs de ene kant denk je miss nu dat het beter is dat je er nu achter gekomen bent maar langs de andere kant niemand is perfect en iedereen maakt fouten: de kunst in een relatie is praten met elkaar en uit je fouten leren!!! The Show |
|
Over dit gedicht
| Auteur: karinwolk | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 16 december 2005 | ||
| Thema's: | ||